Met Unicef en Vysya op stap

Met Unicef en Vysya op pad,

Gisteren is Floortje met mensen van Unicef en Vysya bank op pad gegaan om verschillende scholen in de kleine dorpjes te bezoeken. De scholen worden met behulp van Vysya door Unicef gesteund.
Na ongeveer 2 uur rijden kwamen we in een klein dorpje aan, bij het vragen van de weg bleek al direct dat we in een ander district waren beland, want de mensen hier spraken niet dezelfde taal als de Indiërs die met mij mee waren gereisd. Het was dus even zoeken naar het eerste schooltje dat we die dag zouden bezoeken.
Op de eerste school die we bezochten zaten voormalig kindarbeiders en jammer genoeg ook kinderen die nog steeds moesten werken voor en na school om het leven te bekostigen.
Er waren 2 ‘klaslokaaltjes’ naast elkaar en kinderen zaten op matjes op de grond.... wel even anders dan de scholen in Nederland dus. Het meest bijzondere was het enthousiasme van de kinderen. Ze deden dansjes, lieten zich interviewen, zongen en wilden nadat ze door hadden dat ze zichzelf konden zien allemaal op de foto. En natuurlijk moest iedereen zijn of haar naam in hun schoolschriftjes schrijven. Na het uitdelen van wat pennen en dropjes weer de bus in op weg naar de volgende school.
Deze school was tevens een opvang voor de kinderen. De meeste kinderen kwamen uit zulke arme gezinnen dat hun ouders met moeite de kinderen konden verzorgen, laat staan naar school konden laten gaan. Daarom worden de kinderen 24 uur per dag en 7 dagen per week opgevangen in de school en het ‘hostel’. De ouders krijgen iedere maand een kleine vergoeding zodat zijn zichzelf kunnen blijven onderhouden. De ouders zijn altijd welkom om de kinderen te bezoeken. Ook hier waren de kinderen weer heel enthousiast. Ze stonden al buiten op het moment dat we aan kwamen. Ik heb de hele tijd met een groepje kinderen een balspel gedaan. Ze hadden zoveel lol dat ik zelfs vergat om binnen in de school te gaan kijken. Maar ja geen probleem, de lach op al die gezichten was veel meer waard!

’s Avonds zijn we teruggereden naar een van de buitenwijken van Bangalore, dank zij het verkeer nog altijd 1 uur en 3 kwartier rijden van ons huis vandaan, maar wel weer erg dicht bij Frank’s werk. Daarom besloot Frank ook maar die kant op te komen en hebben we daar in het hotel geslapen, net als de vrijwilligers van de bank en de mensen van Unicef. Dat was ook nog eens extra gezellig omdat bij die laatste groep een bekende zat! Heske werkt bij Unicef Nederland en kwam heel toevallig deze periode naar India! Een dubbel leuke dag dus: het bekijken van de projecten die Unicef steunt en bijkletsen met Heske!!