Een pelgrimstocht, tempels en de zee

Vorige week was het weer zover, er was weer een feestdag. Dit keer viel de dag gunstig waardoor ik een lang weekend weg kon.
Frank moest helaas zijn verblijf in Nederland verlengen. Daarom ben ik met een ander Nederlands meisje, Pauline en Suresh (onze chauffeur) op stap geweest.

De eerste bestemming was heel bijzonder. Het bezoeken van een pelgrimsoord: De berg Tirupathi met daarop Vankateshwara, de god van de business.
Ieder dag bezoeken duizenden Indiërs (40.000 – 100.000 mensen per dag !!) deze god om te bidden voor goede zaken. Pakken met geld worden aan deze god geschonken in de hoop dat hij helpt bij de eigen bedrijven, bijstaat in het vinden van een baan of helpt een goed salaris te krijgen.
Bij aankomst zitten hordes mensen in hele kleine ruimtes te wachten, tot ze door mogen naar de volgende wachtplek. Uiteindelijk komen de aanbidders terecht in een hele lange rij. Sommige gezinnen moeten 3 dagen wachten voor ze naar binnen kunnen.
Als blanke (die je hier overigens heel weinig ziet) kan je met een beetje geluk een voorkeursbehandeling krijgen. Wij kregen via vrienden van vrienden een aanbevelingsbrief en werden als VIPs behandeld. In plaats van dagen wachten konden we na een uur al naar binnen. Binnen wil overigens niet zeggen dat je direct bij de god staat. Nee, we kwamen na de detectiepoortjes terecht in een hal waar mensen rennend richting de lange rij gingen. Het enige wat we konden doen was elkaar goed vasthouden en met de lange stroom mee gaan. Na weer een rij van een uur waarbij je werkelijk geen kant op kunt, kwamen we bij DE god terecht.
5 seconden lang hebben we de god kunnen aanschouwen. Want op de plek zelf staan mensen die als dagtaak hebben iedereen zo snel mogelijk bij het beeld weg te duwen zodat zoveel mogelijk mensen een glimp op kunnen vangen.
Het was een bijzondere ervaring. Zoiets als dit kan je echt alleen in India mee maken!

De volgende dag zijn we de berg nog een keer opgereden om het ritueel te bekijken waarbij mannen, vrouwen en kinderen worden kaalgeschoren. Het is traditie om je hoofd kaal te scheren en je haren te offeren aan Vankateshwara. Het is onvoorstelbaar hoe een vrouw met prachtige lange zwarte haren, met bloemetjes erin binnen komt stappen in een grote lege hal om vervolgens binnen 2 minuten al het haar te verliezen en compleet kaal weer weg te gaan.

De tweede heilige hindoe plek die we bezochten was Sripuram met zijn 2 jaar oude gouden tempel. Een tempel die door de Guru Amma is gebouwd. Omdat hij zelf dit weekend aanwezig was, liepen ook hier de wachttijden enorm op. Ook dit keer hielp onze blanke huid ons snel naar binnen. Eigenlijk is het verschrikkelijk om hier aan mee te doen, maar het was toch fijn om 4½ uur wachttijd te omzeilen. Door 2 aanhangers van de guru werden wij via een achteringang naar binnen geloodst. De tempel bestaat uit meer dan 1500 kilo goud en was indrukwekkend om te zien.

Na alle blote voeten, wierrook, offers en gratis voedselpakketen was het tijd voor ontspanning aan het strand van Mahabalipuram. Een hippie stadje waar je leuk kunt shoppen, nog meer tempels kunt bekijken en bij komen van alle wachtrijen!!