Zondagsuitje naar de tempel

De afgelopen dagen zijn eigenlijk heel rustig verlopen, de meeste dingen voor het huis zijn nu klaar... dat mocht ook wel eens! Frank heeft gewerkt en in het weekend lekker gegolfd, Floortje heeft weer geholpen in het weeshuis en geshopt.
Daarnaast hebben we nog een avondje proberen te stappen, maar dat lukte niet echt. We stonden in een leuke tent een biertje te drinken, in eens gaat de muziek uit, dat kan maar 1 ding betekenen: de politie is binnen. Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen is er een verbod op dans in combinatie met drank en moeten alle barretjes en clubs na 23.30 uur sluiten. Daarnaast is er sinds 2 oktober een verbod op roken in openbare ruimtes.
Anyway, de politie vond dat de muziek van de dj te hard stond. En dan dreigt het gevaar dat mensen toch gaan dansen (dansen is namelijk heel gevaarlijk.......???!!!) Dus de muziek moest zo zacht dat je het nauwelijks meer kon horen. Normaal gesproken geen probleem! De clubeigenaar schuift de politie wat geld toe en de party goes on. Dit keer had de politie agent schijnbaar een slecht humeur: einde feest!
Frank en ik waren al lang blij dat we het hierdoor niet laat konden maken en we zondagochtend op tijd ons bed uit konden rollen op weg naar tempels...... ja alweer! Het begint erop te lijken dat we iedere zondag een tempel bezoeken. Dit keer een 2000 jaar oude tempel waar we een zakje rijst mee kregen. Floortje dacht eerst dat dit bedoeld was om te offeren, maar nee, we zagen er blijkbaar wat magertjes uit: het was voor ons om op te eten! Het eerste beste bedelede kind op straat was er heel blij mee.
De tweede tempel lag op een heuvel en bij het beklimmen van de steile trap klonk het alsof we op een zwembad afliepen. Eenmaal boven aangekomen bleek het dat de dorpsmensen het heilige water bij de tempel gebruikten als drinkwaterbron, zwembad en toilet?! Dit keer was het niet de tempel die de plek bijzonder maakte, maar waren het de mensen. Of liever gezegd waren wij dat! De mensen hadden schijnbaar nog niet zo veel buitenlanders gezien en binnen de kortste keren hadden we een hele slinger mensen achter ons aan lopen die handjes wilden schudden, je aanraken, of je gewoon recht in je gezicht aan wilden staren. Na het maken van een aantal foto’s vroeg een jongetje wanneer hij op tv zou komen. Toen we duidelijk hadden gemaakt dat dit niet ging gebeuren en we zijn teleurgestelde gezicht zagen hebben we beloofd dat hij op het internet kwam. Dus check vooral even zijn foto!

X F&F