Een Kerst met grote contrasten.

(Sorry, dit berichtje is verlaat geplaatst.)

Allereerst voor iedereen:
Nog een fijne kerst en alvast een knallend 2009 met veel schaatsplezier!!

Hoewel kerst in het land van de Hindoes natuurlijk veel minder groots gevierd wordt dan in Europa hebben wij een echt kerstgevoel gehad!
Op eerste Kerstdag (tweede kerstdag kennen ze hier niet) hebben we ’s ochtends een kerstontbijtje weggewerkt. Later bleek dit helemaal niet nodig te zijn. Want toen we 2 uurtjes later volgens planning bij Leela Palace (een veel te luxe hotel) aan kwamen, puilden de buffettafels uit van het eten. De heerlijkste voor-, hoofd- en nagerechten stonden klaar om aangevallen te worden. Dus na wat champagne naar binnen gegoten te hebben, want zo gaat dat hier: eerst drinken, daarna pas eten, zijn we wankelend langs de buffetten gelopen.
Meerdere malen hebben we ons bord vol geschept met: garnalen, kazen, zalm, kalkoen, salade, chocolade, aardbeien, pasta, soep..... kortom zo’n beetje alles wat je maar kan bedenken. Tijdens het eten konden we luisteren naar de Indiase band die live kerstliedjes zongen. En ook aan de kinderen was gedacht; De kerstman liep vrolijk cadeautjes uit te delen en in de kinderspeelhoek stond een witte chocolade fontein! Ook Carmen blijkt dol op witte chocolade, die heeft toen we even de andere kant opkeken een 15 cm grote chocolade kerstman alleen opgepeuzeld! Een middag vol eten en luxe dus ook voor de allerkleinste.

Een paar uur later stonden we in een totaal andere omgeving. Omdat Mary, onze hulp in huis, christelijk is had ze ons uitgenodigd bij haar thuis. Nou ja huis, we pasten net met z’n allen in haar piepkleine en enige kamertje, maar dan moesten we wel op het bed gaan zitten. Aan haar zoon vroeg ik of ze iets speciaal met kerst deden. “Ja, ze waren de avond daarvoor naar de nachtmis gegaan en vanavond aten ze rijst met chicken curry”. Het kipgerecht was het feestje van de dag! Een paar uur daarvoor hadden wij ons bijna misselijk gegeten en gedronken!
Al snel werd de ruimte in het huisje toch wat te klein voor ons allemaal, daarom zijn we de buurtkerk gaan bekijken. Onderweg moesten we met een feestende menigte op straat meedansen en wilde iedereen ons natuurlijk aanraken of een praatje met ons maken. En ook Carmen ging van hand tot hand.

Het was een bijzondere en leuke kerst. Maar volgend jaar rond deze tijd zullen we iets minder eten en aan de mensen zoals Mary denken.....