Ouders in Ooty

Een week geleden zijn Floortjes ouders in Bangalore aangekomen. Na 3 weken rondreizen door het zuiden van India konden we ze eindelijk ophalen.
Om na al dat reizen helemaal bij te kunnen komen hebben we ze direct mee genomen naar Ooty. Het bergstation in de Niligiri Hills.
Het koude, schone en rustige Ooty. Een plaatsje compleet anders dan de rest van India; kortom heerlijk bijkomen.

Vorige keer hebben we ontzettend veel moeite gedaan om mee te kunnen met de toy-train, een stoomtreintje dat door de bergen rijdt. Maar na zelfs heel wat smeken, zeuren, schelden en extra geld toeschuiven, lukte het ons niet een plekje te bemachtigen. Dit keer wel!! Anderhalf uur lang hebben we opgepropt in de coupe gezeten met een ijskoude wind in het gezicht, maar genoten van het uitzicht hebben we!

Ook het golfen op een van de weinige natuurbanen ( 2 op de hele wereld!!) is dit keer gelukt. Vergezeld door 3 caddies sloegen we ‘s morgens om 7 uur sloegen we af. De fairway werd kort gehouden door grazende koeien, het was dus oppassen voor de koeienvlaaien. Maar zo’n mooie en heuvelachtige golfbaan zie je niet vaak!

Naast natuur de natuur van de golfbaan, de boswandelingen en de prachtige bergpassen vanuit de trein, hebben we ook nog wat cultuur opgesnoven. Na 30 minuten omhoog lopen langs een dozijn Hanumanbeelden (de hindoe mens-aap god) kwamen we aan bij een prachtige grottempel. Zelfs Henk en Riet die na 3 weken rondreizen, behoorlijk ‘tempel-verzadigd’ waren vonden dit echt de moeite waard!
In de tempel zelf hebben we de nodige beelden bekeken, wierrook opgesnoven en roepees ter donatie achtergelaten om vervolgens via de theeplantages weer terug te keren naar de bewoonde wereld.

’s Avonds konden we steeds opladen met een heet kruidenbad, overheerlijke Ooty-chocolade, het verrukkelijke eten van de privé-kok en whisky bij het haardvuur.

We waren allemaal helemaal ontspannen na dit weekend. De terugweg daarentegen was iets minder relaxt. De vriendelijke eigenaar van het guesthouse die ons terug bracht naar het vliegveld, vond het een sport zo hard mogelijk langs de smalle bergpassen naar beneden te rijden. Een beetje witjes zijn we daarom 2 uur later in het vliegveld gestapt op weg terug naar huis; Bangalore.